sam człowiek. Zabrakło już w nim materiału zarówno na pana, jak na niewolnika. Zrodził się stoik - istota wyzwolona, czująca się na świecie jak "u siebie", bo zarówno on, jak jego świat są jego dziełem.<br>Przejdźmy następnie do analizy drugiej z przytoczonych wyżej formuł: &lt;q&gt;wolność jest sama w sobie negatywnością i jako taka musi przed nami wystąpić&lt;/&gt;. Jeżeli wolność jest sama w sobie negatywnością i jeżeli musi jako taka przed nami w naszej świadomości wystąpić, spróbujmy śledzić jej negatywistyczne działanie od jego kresu do początku, tj. od następstw do poprzedzających "racji". Wolność jako negatywność musi odsłonić się w jakimś radykalnym "nie", którym świadomość