że jestem wariat, to chyba jestem wariat". Nie mniej istotny jest jednak także proces &lt;orig&gt;samonaznaczania&lt;/&gt; nonkonformistycznego, który nie był jak dotąd przedmiotem szerszej analizy.<br>Ideę istnienia &lt;orig&gt;samonaznaczania&lt;/&gt; nonkonformistycznego nasuwa lektura Beckerowskiego studium "podkultury klezmerów". Becker z jednej strony twierdził, że jednostki lub grupy dewiacyjne muszą zostać najpierw zidentyfikowane i zaklasyfikowane jako takie przez społeczną widownię. Z drugiej strony jako egzemplifikację tego procesu podał przykład badanych przez siebie muzyków grających w restauracjach. Z badania zaś wynikało jednoznacznie, że muzycy ci byli postrzegani jako "inni" tylko o tyle, o ile sami aktywnie do tego dążyli: przez podkreślanie swej odrębności stylem ubioru, zachowaniem się, żargonem