zbliża. <br> Krzywdzenie słabych jest uznane za rzecz godną potępienia, ale równocześnie krzywdzenie słabych przedstawia się jako powszechne prawo zarówno przyrody, jak społeczności ludzkiej. Sprzeczność wyraźna, z której wybrnąć można tylko odrzucając jedno z tych twierdzeń, sprzeczność, która była istotnym motorem twórczości Byrona. Może jednak błędem jest stawiać ją w całej jaskrawości i nagości? Może zarówno jedno jak i drugie twierdzenie da się przenieść w dziedzinę, gdzie stracą swoje ostre kontury, rozpłyną się w szerszej i większej całości? Nawet na pewno tak - ale pod warunkiem, że myśli ludzkiej wyznaczy się miejsce o wiele skromniejsze i dopuści się do głosu instynkty, przyzwyczajenia, odruchy