w stronę, gdzie na fotelu, z nogami wspartymi na zydelku, spoczywa jogin. W jednej ręce ma wachlarz, w drugiej zapalonego papierosa. Na stołeczku w pokornej pozie siedzi petent i wsłuchuje się w ciche mruczando mądrości dobiegające z włosów długiej białej brody. Obok nich stoi ochroniarz, a kawałeczek dalej figura przedstawiająca jogina w większych niż naturalne rozmiarach. Każda wchodząca osoba musi obejść ją rytualnie dookoła co najmniej raz i pokłonić się posągowi. Po tej krótkiej ceremonii oddania hołdu siadają razem z innymi. Oddzielnie kobiety, oddzielnie mężczyźni. Głosu jogina nawet nie słychać, tak że Swami natychmiast zasypia na siedząco w miłym chłodzie. Towarzyszący