Są symbolem i owocują językami symboli, których używamy, chcąc opowiedzieć o swoich lękach, tęsknotach i nadziejach politycznych, psychologicznych, cywilizacyjnych, religijnych. Są wreszcie figurami z politycznego i obyczajowego kabaretu.<br>Także kabaretu antyreligijnego, jak było u Blisha. Na co się specjalnie nie dąsam, bo pamiętam, że Zajdel na przykład używał Obcego w kabarecie antykomunistycznym. Fantastyka jako gra wyobraźni stała się mową i intelektualnym orężem. Sięgają po nią różne strony, wyznawcy różnych wiar i antywiar.<br>7. Kiedy zostaną odkryte inne planety z życiem (...) nastąpi konsternacja - powiada Oramus. Bardzo być może. Ale może i nie będzie większej konsternacji niż ta, jaka towarzyszyła pierwszemu spotkaniu przez