ustawy o emeryturach mundurowych, rzecz ukształtowała się inaczej. Przede wszystkim jej treść stanowiła ewidentna niesprawiedliwość w sprawie emerytur ludzi, którzy brali czynny udział w obronie komunistycznego ustroju, wykonując to bynajmniej nie w białych rękawiczkach, a przeciwnie, ich działalność znaczona była osiągającym różne stopnie okrucieństwem, łamaniem prawa, którego skutkiem nierzadko było kalectwo i utrata zdrowia poddanych tym procedurom ofiar. Funkcjonariusze służb bezpieczeństwa, milicji, a także wojska otrzymywali dotąd drastycznie wyższą emeryturę aniżeli zwyczajni obywatele, nawet ci, którym do pewnego czasu przysługiwały dodatki z tytułu ciężkiej i niebezpiecznej pracy (górnicy, hutnicy). Ten stan rzeczy nie mógł nie budzić poczucia krzywdy, niekiedy wręcz rażącej