siedzisz, koncentruj się na koanie bez przerwy. [...] Kiedy nagle niespodziewanie <br>błyśnie w twojej jaźni światło, oświeci ono cały wszechświat". <br>W języku japońskim używa się wielu określeń związanych z praktyką <br>'wpatrywania się w koan' - koan się podnosi (jap. teiki), trzyma (jap. <br>teizei), zgłębia (jap. taikyu). W koan można się wpatrywać (jap. kan), <br>można też szukać sposobu rozwiązania koanu (jap. kufu). Warto zauważyć, <br>iż żadne z tych określeń nie oddaje w sposób pełny sensu tej formy <br>praktyki, ponieważ wszystkie wyżej wymienione określenia dotyczą funkcjonowania <br>jaźni rozróżniającej, a więc dualizmu podmiotu i przedmiotu <br>poznania. Najbardziej mylące jest rozwiązanie koanu, ponieważ sugeruje <br>ono, iż koan