oddychać w atmosferze wolnomyślicielstwa.<br>Aż nadchodzi chwila szkolnych zmagań z religią, która zostaje mi narzucona w drugim oddziale, kiedy inne dzieci mają już księdza, popa albo pastora. Najbardziej podoba mi się brodaty batiuszka Tani Spaskiej i Linusi Wilkońskiej. Ale Zosi Meibaum i mnie surowo nakazano uczyć się u drobnej, rudawej kobiecinki, o której mama mówi: "twoja pani rabin". Nauka polega na rysowaniu scen biblijnych i zaraz w moim zeszycie pojawia się morze bardzo czerwone i stąpające po nim na paluszkach ludziki w czarnych chałatach - tacy żydzi jakich widywałam na tomaszowskim rynku. Później rysuję łóżko, z trudem utrzymujące się na wierzchołku trójkąta