problematyką organizacji i kierownictwa pracował Karol Adamiecki (1866-1933). Jego główne prace naukowe to: Nauka organizacji i jej rola w życiu gospodarczym (1932), O istocie naukowej organizacji (1938), Harmonizacja pracy (1948). W pracach tych Adamiecki sformułował i ukazywał znaczenie w organizacji czterech praw [46]:<br> prawa podziału pracy, które w pierwszej kolejności prowadzi do wyróżnienia pracy wykonawczej i kierowniczej, a także umożliwia głęboką specjalizację, celem zwiększenia efektywności i wydajności pracy,<br> prawo harmonii, prowadzące do optymalnego doboru czynników w pracy zespołowej i ich współdziałania w czasie,<br> prawo koncentracji (integracji), polegające na łączeniu jednostek wykonujących jednakowe zadania (funkcje, czynności),<br> prawo optymalnej wielkości produkcji, oparte