z Saszą.<br> Znów odżyła we mnie nadzieja, że teraz na pewno skończy to zagajenie.<br>Bo jakkolwiek nie przewracałem już za nim kartek, to po grubości sądząc<br>została jeszcze z jedna trzecia Notatnika. Będę więc miał co<br>przeczytać. Zdanie, dwa i na pewno skończy. Głos mu najwyraźniej<br>przygasł. Jakby z grubego kordonka robiła się coraz cieńsza nić. Więc<br>tylko czekałem, kiedy ta nić zamieni się w pajęczynę i urwie się. A<br>teraz zabierze głos towarzysz z powiatu.<br> Ale gdzie tam. To tylko zaczynał się nowy etap w życiorysie<br>towarzysza Stalina. Walka o pokój. Dużo trudniejszy niż ta wojna<br>światowa. Tam wystarczyły samoloty