Zaduszki i jeszcze dwa tygodnie. Przystanęli na chwilę i przyglądali się dziadom. Ślepy robił niesamowite wrażenie, miał puste oczodoły. Beznogi huczał cerkiewnym basem, a gęsta zmierzwiona broda upodobniała go do mnicha.<br>- E, marne dziady - orzekła Wala. - U nas, na Ukrainie, to było dziadów a dziadów. Mrowie takie, jakby powyłazili spod korzeni.<br>Gdy weszło się za bramę, cmentarz wyglądał jak barwny jarmark, targowisko albo niezwykła biesiada dla kilkuset osób, rojna i gwarna. Na mogiłach, obrusami przykrytych, stało mnóstwo jadła. Jurkowi i Wali oczy zabłysły, zgłodniali dopadli pierwszej z brzegu mogiły. Należało &lt;foreign&gt;perechrestytsia&lt;/&gt;, co skwapliwie uczynili, po czym gospodyni wręczyła im po obfitym