znowu radykalnie się zmienia. Z zakrętu wynurza się Ziemia Obiecana, rajski ogród w gigantycznej skali. To dolina rzeki Guadalkiwir, kraina obfitości. Nic dziwnego, że mauretańscy władcy bronili jej zaciekle przez osiem wieków, nim w 1492 r. zakończyła się chrześcijańska rekonkwista. Aż trudno uwierzyć, że Andaluzja, ta mlekiem i miodem płynąca kraina, to jednocześnie obszar masowego bezrobocia i przez wiele lat największe w Hiszpanii źródło emigracji zarobkowej. "Niebo i ziemia są dobre - mówi stare andaluzyjskie przysłowie - złe jest to, co leży między nimi".<br>Droga wiedzie teraz pośród setek i tysięcy posadzonych w równych rzędach drzewek oliwnych, których regularna monotonia przyprawia o zawrót