zagadnień współczesnej muzyki i po wielu latach zabrał się znowu do komponowania, wysoko ocenianego przez krytyków. Gdyby jeszcze malował - można by go było nazwać człowiekiem renesansowym.<br>Stratę Wacka, bardzo uzdolnionego pianisty o światowej renomie, który zginął w katastrofie samochodowej - przeżył bardzo ciężko. Spotkałem go w jakiś czas potem na lotnisku krakowskim. Nie chciał o tym mówić.<br>Nie miałem zamiaru dopytywać się o szczegóły tej tragedii.<br>Opowiadał mi o koteryjkach warszawskich, jak gdyby nic się nie wydarzyło. Wiedziałem, że plecie specjalnie różne dykteryjki, by uniknąć tego tematu. Nie było jednak w tych plotkach jego dawnego esprit. Śmierć Wacka ciążyła mu wyraźnie i