minister - rzekł Kunicki - no, nie przypuszczałem. Czy on zawsze jest taki?<br>- Zawsze - odparł na wszelki wypadek Dyzma.<br>&lt;page nr=17&gt; Raut był skończony. Wielu jego uczestników przeszło jednak na kolację do sąsiedniej sali restauracyjnej.<br>Staruszek przyczepił się do Dyzmy na dobre. Przy stole ulokował się obok niego i gadał nieustannie. Dyzmie zaczęło się kręcić w głowie.<br>Wprawdzie głównymi winowajcami tego stanu rzeczy był koniak i kilka kieliszków wina, jednakże Dyzma począł odczuwać zmęczenie i senność. Raz po raz na dobitek trzeba było pić i jeść, co - zważywszy nieprawdopodobne ilości pochłoniętych pokarmów - było wręcz męczące. Dyzma z rozrzewnieniem myślał o swym składanym wąskim łóżku, które