jechałem. Ale zawsze jest przecież ten pierwszy raz.&lt;/&gt;<br>Wygłosiwszy tę sentencję, turysta wdrapał się na wóz i szkapina ruszyła. Podróżny usiłował raz i drugi zagadać do woźnicy, ale widząc, że tamten nie reaguje, w końcu dał sobie spokój. Zresztą rytmiczne kołysanie wozu i jego zaczęło powoli usypiać.<br>Z wolna zaczął kropić deszcz. Potem niebo przecięło parę błyskawic i deszcz zrobił się gęsty. Wreszcie nadeszła prawdziwa ulewa. Woźnica zapiął kurtkę, na głowę nałożył kaptur i mruknąwszy swoje: wio, Baśka - powtórnie zapadł w drzemkę. Jechali tak paręnaście minut, aż zaczepiła ich idąca drogą trójka turystów.<br>&lt;q&gt;- Można się z wami zabrać, gospodarzu?&lt;/&gt; - spytał jakiś