noc kampańską.<br>Tak się rozpoczęła ciernista droga ku wolności i sławie.<br><br>&lt;tit&gt;NA WEZUWIUSZU&lt;/&gt;<br>Jedna wąska ścieżyna wiodła na wierzchołek Wezuwiusza. Pozostałe zbocza, urwiste i śliskie, zarastały skłębione jak wodorosty morskie dzikie winorośle, odwieczne kryjówki wszelakiego ptactwa, ślimaków i owadów. Cichy, nieczynny krater wulkaniczny posłużył za twierdzę zbuntowanym. Prowizoryczne szałasy i kuchnie polowe, legowiska uplecione z gałęzi i siana dawały pozór jakich takich wygód. Ludziom tu zebranym nie zależało na wygodach, zresztą nie znali ich. Ostra szkoła, jaką była służba niewolnicza u rzymskich panów, nie dawała okazji do posmakowania przyjemności życia. Toteż nie o prawo do korzystania z jego uroków, ale o samo