000) oraz wykorzystanie źródeł kartograficznych o podziałce zbliżonej do 1:100 000 mapy te mogłyby stanowić podstawę do ustalenia lesistości w początkach XIX w. i do dalszych opracowań na temat zmian powierzchni lasów w XIX i XX w. Ujemną stroną tych map, a także omówionych wyżej publikacji na temat zmian lesistości, jest ich niejednolitości w traktowaniu powierzchni tzw. łączono z lasami (bez odrębnego zaznaczania), bądź też utrzymywano rozróżnienie tych kategorii użytków. <page nr=137>. Wydaje się, że najsłuszniejsze byłoby uwzględnienie "krzaków", (z zaznaczeniem w odmienny sposób) i wyłącznie ich do powierzchni leśnej. Zarówno uwagi o tym, co możemy rozumieć pod pojęciem "krzaki", jak i