rozmnażały się w tak szczególny sposób długo przed końcem kredy, 70 Ma temu (Deltatheridium, Alphadon).<br>Przy generalnie niższym metabolizmie i długotrwałym rozwoju płodu w torbie,<br>w konkurencji z szybko namnażającymi się łożyskowcami nie miały szans. Szczęśliwie dla nich w końcu kredy nastąpiło izolowanie obydwu Ameryk. Z jakichś przyczyn południowoamerykańskie ssaki łożyskowe pozostały na stosunkowo niskim poziomie rozwoju, co prawda wytwarzając liczne, bardzo dziwne morfologicznie grupy (dzisiejsze <br>&lt;page nr=414&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>leniwce i pancerniki są bladą ich pozostałością). Umożliwiło to znaczne zróżnicowanie torbaczy w trakcie paleocenu. Udokumentowane jest występowanie torbaczy w eocenie Antarktydy; przez nią torbacze opanowały Australię. Najstarsze ich szczątki znane są tam od miocenu