rynek pracy wchłonął nowych pracowników - i to przy czterokrotnie mniejszym przyroście kapitału stałego brutto! Nasuwa się natychmiastowy wniosek. Jest nie do pomyślenia, by rozwiązania z Północy dały się zastosować w krajach Południa. Nie mogą one przyjmować u siebie - nawet w imię konkurencyjności i włączenia się w gospodarkę światową - działania piekielnej machiny "twórczej destrukcji", której pędowi nawet najbogatsze kraje nie potrafią już dotrzymać kroku. <br>Mimo to elity krajów Trzeciego Świata wybierają tę właśnie ścieżkę rozwoju. Łatwo można zrozumieć gwałtowną krytykę tej polityki, którą Kothari zawarł w cytowanej książce (1993). Proponuje on strategie rozwoju dla Indii opartą bardziej na upodmiotowieniu społeczeństwa, zdecentralizowanym planowaniu