Typ tekstu: Książka
Autor: Uniłowski Zbigniew
Tytuł: Wspólny pokój
Rok wydania: 1976
Rok powstania: 1932
wiało na niego z tej książki jakąś mocą genialną, którą Lucjan odczuwał, lecz nie pojmował. "Zawsze będę pisał płytką prozę; będę fotografował życie. Nic nowego nie stworzę". Usiadł obok Zygmunta.
- Mój drogi, co to za kobiety, które mieszkają w tamtym pokoju?
- Ano, Teodozja nadobna, to ją znasz - siedzi tam i majtki ceruje. Na "akusierke" się kieruje. A druga to Felicja Stodulska, kocha się w panu Józefie, o, widzisz, jak się pan Józef zarumienił...
- Na plecach.
- ..:o, widzisz, jaki dowcipny. Słodka Felicja pracuje w sklepie z wędlinami i codziennie o szóstej rano wychodzi z domu. Przez nią masz wędlinę na śniadanie co
wiało na niego z tej książki jakąś mocą genialną, którą Lucjan odczuwał, lecz nie pojmował. "Zawsze będę pisał płytką prozę; będę fotografował życie. Nic nowego nie stworzę". Usiadł obok Zygmunta.<br>- Mój drogi, co to za kobiety, które mieszkają w tamtym pokoju?<br>- Ano, Teodozja nadobna, to ją znasz - siedzi tam i majtki ceruje. Na "&lt;orig&gt;akusierke&lt;/&gt;" się kieruje. A druga to Felicja Stodulska, kocha się w panu Józefie, o, widzisz, jak się pan Józef zarumienił...<br>- Na plecach.<br>- ..:o, widzisz, jaki dowcipny. Słodka Felicja pracuje w sklepie z wędlinami i codziennie o szóstej rano wychodzi z domu. Przez nią masz wędlinę na śniadanie co
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego