czerwona (ryc. 26). Stanowi ona główną masę miąższu śledziony, jest zbudowana z tkanki siateczkowej wzmocnionej włóknami srebrochłonnymi. Tkanka ta wytwarza pasma, które łączą się na kształt sieci. Do pasm tkanki siateczkowej przylegają naczynia włosowate żylne typu zatokowego zwane zatokami śledzionowymi. W oczkach tkanki siateczkowej leżą wszystkie elementy morfotyczne krwi oraz makrofagi i komórki plazmatyczne. W miazdze czerwonej są wychwytywane z krwi, a następnie fagocytowane słabsze biologicznie lub zużyte krwinki, przede wszystkim, erytrocyty, w związku z czym śledziona nosi nazwę cmentarzyska krwinek czerwonych. W warunkach patologicznych liczba fagocytowanych erytrocytów może się zwiększać. Wskutek ich rozpadu uwalnia się hemoglobina, która przekształca się na