przez moment na Polku, który nie dostrzegł w ogóle tych manipulacji, gdyż pochłonięty był śledzeniem dziwnych zabiegów Bociana. Elegant ustawił przed sobą lusterko i dopóty urabiał mimikę, aż go zadowoliła swoją słodyczą. Dopiero wtedy odwracał ostrożnie twarz w stronę Wisi Puciałłówny i czekał na jej spojrzenie. Przewrotna dziewczyna wyczuwała instynktownie manewry pięknego Bociana, patrzyła pilnie na nauczyciela, skłonienie jej główki i splecione palce świadczyć miały o szczególnym skupieniu i wyjątkowej uwadze. Niby to poprawiając spódniczkę, odwracała się czasem znienacka i spoglądała z absolutną obojętnością na Bociana, który w tych momentach zupełnie pechowo wyzbywał się ciężko opracowanej mimiki uwodziciela. Polek śledził ten