r. zażądał restytucji Władysława, a po odmowie rzucił na juniorów klątwę, a na cały kraj interdykt, po czym zaapelował do króla Niemiec, przyszłego cesarza, Konrada III o wystąpienie w charakterze &lt;hi rend="italic"&gt;"świeckiego ramienia"&lt;/&gt;papiestwa i przywrócenie siłą tronu Władysławowi. Papież Eugeniusz III zatwierdził wszystkie posunięcia swego legata. <br>Konrad III powstrzymywany przez margrabiów Albrechta Niedźwiedzia i Konrada, na interwencję w Polsce się nie zdobył, a w lutym 1152 r. zmarł nie przeprowadziwszy nawet swej koronacji na cesarza. <br>Interwencję podjął dopiero jego następca cesarz Fryderyk I Barbarossa (Rudobrody), aby ugruntować rzeczywistą władzę cesarską nad Polską traktowaną jako kraj trybutarny lub lenny. Przebieg jej opisał