postępu, a ten księdza ani Boga nie lubił.<br>Fantastyczny kosmos bardzo długo pozostawał więc dziedziną ateistycznej alternatywy i obietnicy. Oto planety, inne układy, które zaludnimy i ukształtujemy po nowemu, unikając duchowych miazmatów starej Ziemi. W dodatku znajdziemy tam rzeczy i sprawy, które Ziemi przypominać nie będą. Kosmos był projekcją laickiego marzenia i ateistycznego pedagogicznego projektu.<br>Ojciec założyciel polskiej fantastyki, Jerzy Żuławski, w księżycowej trylogii "Na Srebrnym Globie" widział to inaczej. Duża część polskiej i światowej nowoczesnej fantastyki - inaczej.<br>3. Paul Hazard w "Kryzysie świadomości europejskiej 1680- 1715" zauważa: Jacques Sadeur na przykład jest hermafrodytą na szczęście dla niego, bowiem krainę, w