nieporozumień. Wystarczy tu wspomnieć, że tak znani autorzy podręczników historii filozofii, jak Władysław Tatarkiewicz czy Jan Legowicz, ograniczają trwanie neokantyzmu odpowiednio do roku 1900 i 1930. W każdym razie jest niewątpliwe, że geneza tego nurtu filozoficznego, przynosząca w efekcie odrodzenie wartości filozofii Kanta, miała źródło w proteście skierowanym zarówno przeciwko metafizyce Hegla, jak i materializmowi głoszonemu przez przyrodników w XIX wieku. "Krytyka czystego rozumu" dawała oparcie nowo rodzącym się koncepcjom filozofii końca XIX wieku. Potężne ruchy umysłu ludzkiego przekroczyły ścisłe granice, jakie Kant nakreślił spekulacji. Nigdy zresztą nie chodziło o odrodzenie filozofii Kanta w jej postaci historycznej - neokantyzm odwoływał się do