głośno sapiąc. Po minucie jegomość wychylił się zza krzaka, wstał i zaczął iść w naszą stronę. Widać było, że to jakiś trep w stopniu sierżanta. Dobrze, że nie oficer, bo taki to zaraz doniósłby komu trzeba, że palacz rozpalił tu ognisko. Z sierżantami można było się dogadać, byli przystępniejsi. Oficerowie mieli głowy w chmurach i zdawali się być stworzeni do wyższych celów. Sierżant zatrzymał się tuż przed nami i widząc płonące ognisko rzekł z przejęciem:<br>- Ludzie, czyście na głowę upadli? Przecież od tego ognia może wybuchnąć pożar! Chyba wiecie, jaka jest susza?! Palacz z filozoficznym spokojem nadział na patyk kawałek kiełbaski