przewidywać, że cząstkowy próg wyczuwalności składnika i (SPWW,i) rośnie ze wzrostem udziału składnika j w mieszaninie. Założenie oparto na przypuszczeniach dotyczących efektów obocznego hamowania sygnałów pochodzących z sąsiednich receptorów nabłonka. W przypadku pobudzenia receptorów składnika i może to być zjawisko tym silniejsze, im większy jest udział j (xj) w mieszaninie docierającej do nabłonka węchowego. Analogiczne zjawiska mogą powodować wzrost SPWW, j po zwiększeniu się udziału i (xi). Funkcje<br>&lt;gap&gt;<br>mogą być na przykład opisane równaniami:<br>&lt;gap&gt;<br>Stałe empiryczne a i b są prawdopodobnie zależne od liczby komórek węchowych nabłonka zawierających receptory j, które znajdują się w otoczeniu komórek z receptorami i, oraz