Krupniczej. Chłopcy, spotkawszy kogoś ze znajomych mieszkańców kamienicy, przystawali i nisko się kłaniali, jakby wychowani byli przez Chińczyków. Wacek przyjaźnił się z Marcinem Andrzejewskim i stale spotykało się ich razem na ulicy. Pani Lidia, niezmiernie miła i zawsze uśmiechnięta, traktowała Stefana jak jeszcze jedno swoje dziecko, a Kisiel robił głupie miny i poruszał jak Wołodyjowski rudawym wąsikiem, dając w ten sposób do zrozumienia, że Lidia przesadza w opiekuńczych uczuciach. Zajmowali trzy pokoje na parterze w drugiej oficynie wraz z matką Stefana, wdową po Zygmuncie, autorze kilku powieści napisanych pod wpływem Żeromskiego w latach międzywojennych. Zygmunt zaś był bratem Jana Augusta Kisielewskiego