Leukocyty jamy otrzewnowej szczura są bowiem zdolne do wytwarzania znacznie większych ilości RFT po pobudzeniu przez antygen motylicy lub zymosan (3,5 razy więcej O2 + H2O2 oznaczanych łącznie na komórkę w porównaniu z myszą). Aktywności enzymów rozkładających RFT w organizmie F. hepatica są niskie, można więc oczekiwać stosunkowo dużej wrażliwości motylicy wątrobowej na działanie RFT. Poziom aktywności SOD w ciele innej przywry, Schistosoma mansoni, jest najwyższy u dojrzałego pasożyta co, jak się wydaje, umożliwia dojrzałym przywrom skuteczną obronę przed układem odpornościowym gospodarza.<br>Dojrzałe stadia pasożytniczego nicienia Nippostrongylus brasiliensis usuwane są z jelita żywiciela, jakim jest szczur. Wzmożone wytwarzanie RFT w jelitach