odwrotnie. Nic nie rozumiem. Idę dalej, nigdzie nie mogę znaleźć nic do zjedzenia. Wreszcie samotne śniadanie: zamrożone jajko sadzone kładą mi na jakiejś bułce i podgrzewają w kuchni mikrofalowej. Ohyda, ale nic innego nie umiem zamówić. Błąkam się dalej. Nie palę 80. godzinę. Po kilku godzinach rezygnuję z trafienia do muzeum, które chciałam zwiedzić. Chce mi się spać, ale właściwie jestem zadowolona. Pierwszy raz sama chodzę po sklepach i domach towarowych. Nie palę 90. godzinę. Ze zdumieniem zauważam, że prawie żadna kobieta nie farbuje włosów, toteż wszystkie są siwe albo siwawe już po trzydziestce. Wszyscy tu palą, spacerując i oglądając wystawy