droga pusta, zaszłam za rogatki, nikt mnie przy nich nie zatrzymał, a za rogatkami było jeszcze jaśniej i też pusto o tej porze, więc prawie biegłam i patrzyłam na niebo i na Pireneje bez chmur.<br>Nie, proszę Wielebnych Ojców. Diego też nie wiedział.<br>Diego już tam był nad rzeką. Skręciłam na lewo od mostu w zagajnik, cicho szłam, nic nie było słychać, zobaczyłam brzeg strumienia za drzewami, pomyślałam - to tu, ale Diego nie zauważył mnie jeszcze, osły szczypały trawę, jeden osioł siwy spojrzał, drugi myszaty nie, podeszłam bliżej, serce mi stanęło, a Diego ciągle nic, siedział nad strumieniem, woda pluskała i Diego