materii. <br><br>&lt;tit1&gt;2. Wszechobecność chaosu&lt;/&gt;<br>Niezależnie od tego, czy zmiany, jakie dokonały się w nauce pod wpływem badań układów nieliniowych uznajemy za rewolucyjne czy też nie, musimy przyznać, że uległo zmianie podejście do procesów o bogatym, nieregularnym zachowaniu. Dopóki procesy tego typu sprawiały uczonym trudności, starali się oni najczęściej usunąć je na margines nauki. Ich stosunek do tych zjawisk zależał od stopnia wiary w możliwości wyjaśniania redukcjonistycznego. Zwolennicy redukcjonizmu wierzyli, że wyjaśnienie ich natury w ramach obowiązującego podejścia jest tylko kwestią czasu i odpowiednio długich obliczeń, lecz jego przeciwnicy, wysuwając takie zjawiska jako argument przeciwko redukcjonizmowi, w istocie niewiele mieli do powiedzenia, a