się m.in. nazwy "Mergenfelt" i "Marienfeldt". Mariankę lokowano jako niemiecką wieś czynszową na 60 łanach, co dawało ponad tysiąc hektarów i zrazu zaliczała się ona do większych. Pierwsi niemieccy osadnicy przybyli tu ze środkowych Niemiec. Pięć łanów wolnych od czynszu przyznano pierwszemu sołtysowi wsi Konradowi i jego potomkom. Prawdopodobnie na tzw. gruntach sołtysich zamieszkiwał przed 1945 r. Gustaw Kattau. <br>W dokumencie z 1344 r. jako świadek występuje m.in. ówczesny proboszcz Marianki - Hildebrand, stąd można przypuszczać, że w przywileju lokacyjnym z lat 1304-1312 udotowano również miejscowy kościół i proboszcza w wysokości 4 łanów. W księgach czynszowych Zakonu Krzyżackiego z