właściwie o nic. Potem jeszcze raz mu to powtórzyłem, kiedyśmy przystąpili do szczegółowego omawiania moich spotkań. Mówiąc: o nic, miałem na myśli: o nic istotnego. Tymczasem okazało się, że to pytanie o zdrowie mojego ojca było pytaniem bardzo ważnym.<br>- Ja uważałem je za grzecznościowe - powiedziałem. - Niesłusznie.<br>- A kiedy zaczął mnie naciskać, czy ojciec Przy swojej astmie zdoła, czy nie zdoła prowadzić kancelarii, nie wiedziałem już, co o tym myśleć.<br>- I coś mu odrzekł?<br>- Że tak! Bo to odpowiada prawdzie. Obawiam- się jednak, że źle zrobiłem.<br>- Dlaczego źle?<br>- Ponieważ ksiądz de Vos gotów sądzić, że ojcu o pieniądze chodzi, to znaczy o