2) utrzymywania i utrwalenia odrębności różnych grup rasowych, z jakich składa się społeczeństwo oraz 3) odrębnego rozwoju tych grup, zgodnego z ich naturą, tradycjami i zdolnościami. W praktyce oznacza to dążenie do utrzymania separacji przestrzennej tych grup, przede wszystkim w stosunku do ich stref zamieszkania. Niezależnie od tego usiłuje się nadać tej doktrynie uzasadnienie naukowe. Podstawą ma być teza o trwałym zróżnicowaniu ras ludzkich, które zostały stworzone jako odrębne jednostki i dlatego ich separację należy utrzymywać nawet wówczas, gdy różne warunki doprowadziły do pewnego ich wymieszania. Po drugiej wojnie światowej apartheidu stał się oficjalną doktryną prawną i administracyjną w Republice Południowej