rodzajem charakterystycznym dla późniejszej literatury hebrajskiej. Takie połączenie opowieści z dialogiem w formie dysputy filozoficznej, roztrząsającej różne zagadnienia moralne, było jednak znane od dawna w szkołach literackich starożytnego Bliskiego Wschodu. <br>Widoczna różnica między ramową opowieścią zawartą w prologu i epilogu a mowami składającymi się na dialog filozoficzny w reszcie księgi nasuwa niektórym biblistom przypuszczenie o ich różnym pochodzeniu. Tym bardziej że nie jest to tylko różnica formy, ale również treści. W opowieści Hiob jawi się jako godzący się z losem męczennik, poddający się woli Jahwe, w poezji zaś jest to silny i gwałtowny, zmagający się z przeciwnościami człowiek. Opowieść zawiera wyraźną