się podziejesz? - martwił się Campilli.<br>- Powrócę do "Wandy". &lt;page nr=118&gt; - Sądzisz, że to słuszne? - Dlaczegoż by nie.<br>- A może byś sobie tak pojeździł po Włoszech?<br>- Odłożę to na później. Niech nam najpierw monsignore Rigaud odpowie na list. Puścimy w ruch tę kombinację z causą do przekazania ojcu w Toruniu. Wtedy, nareszcie wtedy, naturalnie, że jakiś wypad z Rzymu sobie zorganizuję.<br>Na początku rozmowy wspomniałem, że monsignore milczy jak zaklęły. Wykonał nieokreślony ruch ręką, który zinterpretowałem jako uspakajający, i natychmiast przeszedł do sprawy mojego wyniesienia się. Teraz powiedział:<br>- Obawiam się, że wyczekując na miejscu zmarnujesz dużo czasu. Przypomniałem mu, że to właśnie radził, pewien