mnie. Traktowała mnie serdecznie i z ogromną życzliwością. I pomyśleć, że na początku przypominała mi lalkę barbi. Wykupiła mi leki przeciw bólowe, po których trzy dni leżałam bez ruchu. Przytłumiona, spokojna. Na nic nie miałam ochoty, po prostu istniałam. Już dawno tak się nie zdarzyło, żebym przez trzy dni zupełnie nic nie robiła.<br>Na podłodze leżało dziesięć złotych. Schylanie się kosztowało mnie tyle wysiłku, nawet nie próbowałam podnieść tych pieniędzy.<br>Elka okazała się bardzo opiekuńcza. Przychodziła dwa razy dziennie, przynosiła zakupy, żebym nie umarła z głodu. Nie czułam jednak głodu.<br>Prosiłam ją tylko o czekoladę i kolę. Z własnej inicjatywy kupowała