się nie zatrzyma.<br>Znam tę głąb, gdzie się Okręt mocuje nieżywy.<br>Snu - nie ma! Wieczność - czuwa! Trup nie jest<br> szczęśliwy!<br>Za wytrwałość mych żagli, które śmierć rozwija,<br>Przechodniu, odmów - proszę - trzy Zdrowaś<br> Maryja!<br>Wędrowiec dla nikogo zerwał liście świeże<br>I ukląkł, by żądane odmówić pacierze.&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;ZA GROBEM&lt;/&gt;<br><br>Nad brzegami zagęstwionych nicości<br>Szumi wiara w wiekuiste sitowie.<br>Nikt już nie dba o swe ciało i kości!<br>Nikt nikomu nic już odtąd nie powie!<br><br>Z resztek życia śmierć swawolna po ciemku<br>Wydmuchuje bańkę trudną i złotą,<br>By przyświecać młodziuchnemu widemku,<br>Co się bawi skrzepłą w kukłę tęsknotą.<br><br>Z zaprószoną wspomnieniami źrenicą<br>Cień zmarłego