gdzie jest go za dużo w wodzie i powietrzu. Przykłady takiego myślenia ekologicznego, systemowego, czy też po prostu szerokie horyzonty autorów - to najcenniejsza nauka z książki o kuchni i medycynie. Bardzo trafnie dostrzegł ten walor autor przedmowy prof. Jerzy Mazurczak którego na koniec przywołam: <q>"Autorzy ŤKuchni i medycynyť proponują korygowanie niedoborów (lub nadmiarów) związków chemicznych (i całych struktur) biologicznie ważnych. W związkach tych biofizyk widzi: Ťsubstraty transferu elektronowegoť, biochemik - Ťgrupy prostetyczne apoenzymówť, ekolog - Ťkorygowanie zaburzeń łańcucha troficznegoť. Lekarze widzą: Ťpreparaty <orig>parafarmakopealne</> wzmagające zejście procesu chorobowegoť. Julian Aleksandrowicz i Irena Gumowska - będący zwolennikami postępowania profilaktycznego - widzą realne możliwości poprawy zdrowia społecznego. I