przed tym widokiem, nie przestając robić ojcu wymówek.<br><br>- Nie chcę patrzeć! Słyszysz? Nie chcę patrzeć! Kupujesz sobie kosztowne zabawki, podczas gdy ja wyrzekam się wszystkiego, żeby zaoszezędzić parę groszy na czarną godzinę! Prysznic! Nie liczysz się wcale ze mną... Myślisz tylko o sobie!<br><br>Potok wypowiadanych nerwowo słów płynął szybko i niepowstrzymanie. Wymówki stawały się coraz dotkliwsze, aż w końcu zamieniły się w długą litanię urojonych krzywd matki z całego okresu jej pożycia małżeńskiego z ojcem.<br><br>W pewnej chwili ojciec, ten spokojny, łagodny i zrównoważony człowiek, stracił nagle panowanie nad sobą. Porwał w obie ręce niklową obręcz i bez słowa, z całej