rozpoznałem.<br> I broń mnie Panie Boże, abym się z tym zdradził, pisnął choćby<br>słóweczko.<br> To była nasza tajemnica, dawno temu wiele mieliśmy wspólnych<br>tajemnic, ale nigdy tak wspaniałej!<br> Ja byłem niezły wisus, ale Zosia jest stokroć większy wisus ode<br>mnie, jak widać, i nie przypuszczałem, że kocha mnie aż tak<br>nieprawdopodobnie!<br> Matko święta, jakaż ona jest szczęśliwa!<br> Zamieszkała w młodej masażystce, wcieliła się w nią wszystka, wybierając kształt <br>inny, może nie tak zgrabny i foremny, może nawet<br>nie tak urodziwy, ale cóż tu grymasić!<br> I ma znowu swoje dwadzieścia siedem lat!<br> Boże, Boże - wołały do niej moje oczy - Zosiu, mieć możliwość