i rozbite, tego, co zaniedbane, co poniewiera się wśród feerii pomysłów i teorii Królikiewicza w tym filmie. W filmie oczywiście interesującym, nowatorskim, odkrywczym, ale przez to jakby dużo mniej ważnym. Bo powstać mógł tym razem film niezmiernie istotny, o ogromnej doniosłości społecznej, ukazujący nasze polskie rodowody, nasze polskie drogi z niezwykłą dla literatury autoironią, ale też powagą, filozoficzną refleksją, wnikliwością obserwacji bohatera uwikłanego w przerastające go konflikty moralne, piętrzące się na tle historycznych przeobrażeń kraju. Filmu takiego nie było jeszcze na naszych ekranach. Był oczywiście bohater niezaadaptowany do społecznych norm, był bohater zbuntowany lub skłócony z otoczeniem, był bohater niezrozumiały dla