samych Niemczech, pisarz odsiadywał swą karę w warunkach, które po doświadczeniach XX stulecia można określić jako niemalże komfortowe. Obiady dostarczano mu codziennie z pobliskiej restauracji, Kraszewski mógł przyjmować gości, trochę malował, przede wszystkim jednak pisał.<br>W ciągu siedemnastu miesięcy pobytu w magdeburskiej twierdzy spłodził aż siedem (sic!) powieści obyczajowych, parę nowel, nie mówiąc już o korespondencji, wysyłanej regularnie do pism warszawskich.<br>Pod naciskiem opinii publicznej, nie tylko zresztą polskiej, rząd pruski poczuł się zmuszony 7 listopada 1885 roku wypuścić (za kaucją pieniężną) Kraszewskiego na urlop, z którego pisarz już oczywiście do więzienia nie wrócił. Choć nie istniała żadna namiastka państwa polskiego