się, wygospodaruj sobie tę ociupinkę czasu na unieruchomienie tych permanentnie rozbieganych oczek, którymi zobaczysz (jeśliś doszczętnie nie oślepł), jak straszliwym akumulatorem nudy jesteś ty sam i twoja garderoba. Przecież nawet twoje skarpetki są rozsadnikiem nie tylko konwaliowego zapachu, ale i nudy. Ale i nudy. <br>4. <br>"Ja nie mam czasu się nudzić". A ja mam - mam czas nudzić się, bo mam czas na wszystko. Mój czas dzieli się na czas zaciekawienia i czas znudzenia światem i wszechświatem; tzn. sobą również. Bo w tym moim (o którym jednak wiem, że on jest również cudzy) świecie i wszechświecie ja pełnię rolę centralną, moje ja