Ojciec w Synu, skoro rozpacz człowieka stawia Boga w stan oskarżenia, trzeba Synowi podzielić los zrozpaczonych aż do końca. Oskarżenia zrozpaczonych wtedy tylko mogą stracić swą pier-wotną siłę, gdy rozpaczający posłyszą głos z krzyża: &lt;q&gt;"Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?"&lt;/&gt; Do solidarności z obarczonym winą dochodzi solidarność z obarczonym rozpaczą. Takiej obrony Boga przed oskarżeniami stworzeń nie zna historia ludzkości. Nie, obrona ta nie unicestwia tajemnic... Nie unicestwia też bólów... Ale zmienia ich wewnętrzną treść, ich sens... Dokonując tego, podejmuje wielkie i delikatne dzieło zaszczepiania człowiekowi na-dziei.<br>Dzisiaj jest Noc Betlejemska, noc zaskoczenia... Wszystko jest dla nas zaskoczeniem