chwycił w obie dłonie ciężki blat marmurowy pokrywający stolik i cisnął go z rozmachem w stronę Niemców. Szczęśliwym (albo i nieszczęśliwym) trafem żaden z niemieckich bydlaków nie odniósł poważniejszych obrażeń, a w powszechnym zamieszaniu, zgiełku i rumorze zdołał Żuławski wyrwać Kasprowicza z <foreign>albergo</>, w czym mu zresztą chętnie dopomogli wszyscy obecni tam <orig>Italczycy</> (nie wyłączając kelnerów), w najżywszej sympatii stanąwszy po stronie Polaków</>. Autor tych słów nie wspomniał, ile kielichów przedtem wychylił nasz krewki poeta, ale na pewno niemało