trudno będzie kiedykolwiek wyzwolić tych ludzi z więzów nieustannego lęku i podejrzliwości.<br>- Gdy przyjeżdżał z Polski na urlop - ciągnęła dalej - opowiadał bardzo złe rzeczy o Niemcach. Bardzo złe. Teraz już wszystko jedno, mogę mówić: kiedyś przemyśliwał nawet o ucieczce do Szwecji. Potem stwardniał, jakby się zmienił, milczał i tylko w obecności Ingrid był dawnym Heinim. Wyjechali na parę dni w góry i wrócili bardzo szczęśliwi; pamiętam powrót Heiniego do Polski. Byłam także na dworcu, Ingrid płakała, choć ona nigdy nie płacze, a potem, gdy pociąg już zniknął, wybuchnęła nagle nieprzytomną nienawiścią. Mówiła tak głośno, że bałam się, chciałam uciekać. "Nienawidzę waszych