lata (od początku renesansu chociażby) - do końca XIX wieku nie są znów czymś tak bardzo obowiązującym. Znakomite wyniki wychowawcze (a do takich mimo wszystko wypada zaliczyć wyniki, jakimi może poszczycić się Związek Radziecki) osiągnięto przy całkowitym usunięciu samodzielnego myślenia i okazało się, że bez swobody myśli ludzie mogą się nieźle obejść. Może też pojawić się pytanie, czy przy rozwoju takich środków technicznych, jak radio, film, prasa codzienna - swoboda myślenia jest w ogóle możliwa - czy nie występuje bezustanne zarażanie się ideami będącymi w obiegu i czy nawet przy pozostawieniu masom pozornej swobody nie uległyby one całkowitej unifikacji.<br> Jak widać elastyczność ludzka jest