plany wymagały zwycięstwa jednej ze stron a przynajmniej wyniku remisowego i trwania rządów imperialistycznych, przeto stały się one automatycznie nieaktualne. Logika wydarzeń parła ku rozwiązaniu niepodległościowemu". Próchnik dowodził, że rozwiązanie to przyznało rację historyczną obu koncepcjom - tj. koncepcji na wojnę i na rewolucję: "Żadna z nich nie zadecydowała wyłącznie, dopiero obie złożyły się na ostateczny wynik".<br>W ten sposób Próchnik bagatelizował rolę obu burżuazyjnych orientacji ideowo-politycznych (endecja i piłsudczycy) i eksponował obiektywnie rozwijający się proces dziejowy. Doceniając znaczenie rewolucji w procesie przemian prowadzących do ukształtowania nowych państw w Europie, czynnika tego bynajmniej nie absolutyzował, stawiając go obok takiego czynnika sprawczego